جی پی آر اس (GPRS) مخفف عبارت General Packet Radio Service به معنی سرویس بسته امواج رادیویی، سرویسی است که به کاربران شبکه های موبایل ۲G و ۳G اجازه انتقال بسته های دیتا را می دهد.
جی پی آر اس یکی از خدمات ارزش افزوده ای است که شرکتهای سرویس دهی تلفن همراه ارائه می کنند و هزینه آن نسبت به میزان اطلاعات جابجا شده محاسبه می گردد. برای مثال اگر شما با استفاده از جی پی ار اس به اینترنت وصل شوید یا پیام چند رسانه ای (MMS) ارسال کنید به نسبت حجمی که دریافت و ارسال کرده اید اپراتور تلفن همراه از شما هزینه خواهد گرفت.
در یک شبکه ۲G (نسل دوم شبکه های تلفن همراه – مانند همراه اول و ایرانسل در ایران) جی پی آر اس می تواند نرخ انتقال اطلاعات بین ۵۶kbps تا ۱۱۴kbps را تامین کند که هر چند شاید نرخ بالایی به نظر نرسد ولی نسبت به نرخ انتقال خطوط معمولی موبایل بسیار قابل توجه است. به برخی شبکه های نسل دوم ۲G که از جی پی آر اس پشتیبانی می کنند ۲.۵G نیز گفته می شود.
همچنین جی پی آر اس اتصال مداوم ما را به شبکه های خارجی مانند اینترنت تضمین می کند و تا جایی که در تیررس امواج آنتنهای اپراتور باشیم دسترسی ما حفظ خواهد شد و نیاز به پیدا کردن راه های دیگر اتصال نخواهیم داشت.
با استفاده از جی پی آر اس می توان از خدمات مختلفی برخوردار شد :
– ارسال و دریافت پیامهای متنی SMS و چند رسانه ای MMS
– ارسال و دریافت ایمیل.
– گپ و پیام رسانی سریع (مانند پیام رسان یاهو).
– دسترسی همیشگی و بدون قطعی به اینترنت.
– ارتباطات نقطه به نقطه از طریق ip .
و …
برای استفاده از جی پی آر اس به دستگاهی نیاز است که بتواند به آن متصل شود برای مثال یک تلفن همراه. گوشی هایی که امروزه مورد استفاده قرار کی گیرند اکثرا توانایی اتصال به GPRS و سرویسهای GSM را به طور همزمان دارا می باشند. همچنین برای استفاده از GPRS در کامپیوترهای شخصی و لپ تاپ ها مودم های جی پی آر اس وجود دارند که از طریق پورت USB به کامپیوتر متصل می شوند. این مودمها اندازه کوچکی دارند (کمی بزرگتر از حافظه های فلش معمولی) و می توانید آنها را با خود به هرجایی ببرید. کافی است یک سیم کارت در این مودمها قرار دهید و به اینترنت متصل شوید (البته پایین بودن سرعت و بالا بودن هزینه را هم باید مد نظر داشت).